Księga Wyjścia 33,1 – 35,29

by Społeczność Chrześcijańska we Wrocławiu

Sytuacja Izraela po zerwaniu przymierza z Bogiem nie była godna pozazdroszczenia. Ich przyszłość jest niepewna. Bóg nakazuje Mojżeszowi, by poprowadził lud do Kaananu, lecz On sam nie pójdzie z nimi. Mojżesz spotyka się z Bogiem nie w Przybytku, który miał zostać wzniesiony pośród nich, ale w prowizorycznym namiocie poza terenem obozu. Izraelici pogrążają się w żałobie, a Bóg nie zdecydował jeszcze, co z nimi zrobi.

Sytuację zmienia dopiero wstawiennictwo Mojżesza, który prosi o gwarancję Bożej obecności i objawienie Jego chwały. Bóg decyduje się odnowić przymierze z Izraelem i opis tego wydarzenia jest jednym z najbardziej poruszających fragmentów Księgi Wyjścia. Mimo, iż żaden człowiek nie może oglądać Boga i przeżyć, Bóg pozwoli Mojżeszowi spojrzeć na siebie, ale jednocześnie zadba o to, aby nic mu się nie stało.

Bóg objawia Mojżeszowi nie tylko swoją obecność, ale także swoją naturę: „JAHWE, JAHWE, Bóg miłosierny i łaskawy nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność, zachowujący łaskę dla tysięcy, odpuszczający winę, występek i grzech, nie pozostawiający w żadnym razie bez kary, lecz nawiedzający winę ojców na synach i na wnukach do trzeciego i czwartego pokolenia!” (są to słowa Boga o sobie, a nie Mojżesza o Bogu). Nie lekceważąc niewierności Izraela, Bóg objawia swoją łaskę.

Postanowienia odnowionego przymierza koncentrują się na zachowaniu wierności Bogu w sytuacji, gdy Izraelici zetkną się z ludami zamieszkującymi ziemię, do której zmierzają; nie wolno im naśladować ich, ani zawierać z nimi żadnych układów. Przymierze Izraela z Bogiem zostaje udokumentowane nowym zestawem kamiennych tablic, tym razem sporządzonych przez Mojżesza. I gdy tak jak poprzednio, po czterdziestu dniach Mojżesz wróci do obozu, reakcja Izraelitów będzie inna: zamiast odstępstwa, szacunek dla człowieka, który spotkał się z Bogiem.

I kiedy Mojżesz ogłosi zbiórkę darów i materiałów na budowę Przybytku, cały lud odpowiada chętnie i szczodrze. Otrzymali drugą szansę na to, by zapewnić sobie Bożą obecność i tym razem są zdeterminowani ją wykorzystać. Odpowiadają wdzięcznością na Jego łaskę.

Zwróć uwagę:  Księga Wyjścia jest spięta swoistą „klamrą” Bożego Imienia. Na początku Bóg objawia brzmienie i znaczenie swego świętego Imienia, na końcu objawia jakim Bogiem jest ten, który to Imię nosi.

Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia na portalu wBiblii.pl.