Ewangelia Jana 19,1 – 21,25

W opisie męki Pańskiej w Ewangelii Jana zwraca uwagę opis Piłata, który wręcz stara się uwolnić Jezusa, ale okazuje się bezsilny wobec intryg i wrogości przywódców żydowskich. Motyw ten można było zauważyć także w pozostałych Ewangeliach, tu jednak jawi się szczególnie wyraźnie, podkreślając prawdę, którą Jan zasygnalizował już na początku swojego dzieła: Jezus został odrzucony przez własny lud.

Opis ukrzyżowania ponownie podkreśla „kontrolę” Jezusa nad tymi wydarzeniami – w Ewangelii Jana Jezus wypowiada z krzyża słowa, których nie znajdziemy w dziełach pozostałych ewangelistów. Jezus zapewnia opiekę swojej matce, gdyż kobieta pozbawiona opieki mężczyzn (męża lub syna) znajdowała się w bardzo trudnej sytuacji materialnej. Słowa „wykonało się” świadczą o tym, że Jezus doprowadził do końca dzieło, jakie zostało Mu zlecone przez Ojca. Mogło się wydawać, że ukrzyżowanie Jezusa było uniemożliwieniem Mu dalszej działalności (tak rozumieli to m.in. kapłani, którzy doprowadzili do stracenia Jezusa), ale prawda była zupełnie inna: to był właśnie kulminacyjny moment dzieła, jakie powierzył Mu Ojciec – i On wykonał je w pełni.

Znaczące są także opisy wydarzeń po zmartwychwstaniu Jezusa. Ewangelia Jana jako jedyna wspomina o wątpliwościach Tomasza i krokach, jakie Jezus podjął, aby na te wątpliwości odpowiedzieć – zaznaczając jednocześnie, że nawet bardziej wartościowa jest wiara, którą będą charakteryzować się ci, którzy nie mogli zobaczyć Jezusa osobiście (tzn. czytelnicy Ewangelii). To stwierdzenie kończy główną cześć dzieła Jana, o czym świadczy m.in. podsumowanie na końcu rozdziału 20, ale po nim następuje „epilog”, opisujący dalsze losy Piotra i „umiłowanego ucznia”.

Trzykrotne pytanie Jezusa o to, czy Piotr Go miłuje, interpretowane jest zazwyczaj jako przeciwwaga do trzykrotnego zaparcia się Jezusa przez Piotra w noc Jego aresztowania; można powiedzieć, że apostoł otrzymuje szansę, aby przykryć tamte słowa wyznaniem miłości do Pana. A na końcu autor ewangelii, który ujawnia, że to on jest owym „umiłowanym uczniem” wyjaśnia nieporozumienie, jakie zapewne towarzyszyło słowom Jezusa na jego temat. Ostatni czyn Jezusa w Ewangelii Jana to wzmocnienie i przygotowanie uczniów do dzieła, jakie ich czeka.

Zwróć uwagę: Zesłanie Ducha Świętego, tu przedstawione w skrótowy, symboliczny sposób, zostało opisane w Dziejach Apostolskich 2,1-39.

06-20

Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia na portalu wBiblii.pl.