List do Rzymian 12,1 – 16,27

Ostatnia cześć Listu do Rzymian, podobnie jak pozostałe listy apostoła Pawła, zawiera przede wszystkim praktyczne polecania i apele dotyczące codziennego życia wierzących. Lecz i tutaj, niejako pomiędzy wierszami, pojawiają się wątki z głównej części listu – wzajemnych relacji między Żydami i poganami w kościele. W takim świetle można np. odczytać wezwania apostoła, aby nie uważać siebie za lepszych od innych, że wszyscy stanowią jedno ciało Chrystusa, oraz że wypełnieniem prawa jest miłość okazywana bliźnim.

Napięcia między Żydami i poganami we wspólnocie rzymskiej są prawdopodobnie tłem rozważań o „słabych” i „mocnych” w wierze. Apostoł łączy to z pokarmami spożywanymi przez wierzących, a było to jedną z podstawowych i najbardziej widocznych zewnętrznych różnic między Żydami i poganami. Prawo Mojżeszowe zabraniało Żydom spożywania określonych rodzajów zwierząt, mięsa, w którym pozostawała krew (np. przez sposób zabicia zwierzęta) czy mięsa zwierząt składanych w ofierze innym bóstwom (a potem sprzedawanego ogółowi ludności); poganie, nie podlegając prawu (historycznie, ale także w Pawłowym rozumieniu ewangelii), nie byli bezwzględnie zobowiązani do przestrzegania tych przepisów. Niemniej, jak argumentuje apostoł, ze względu na swoich „słabszych” braci, powinni wystrzegać się robienia czegokolwiek, co byłoby dla nich obrzydliwością i zgorszeniem. Królestwo Boże i miłość do bliźnich to rzeczy znacznie ważniejsze, niż jakiekolwiek „swobody” ludu Bożego nowego przymierza.

Charakterystyczne są również słowa apostoła Pawła o posłuszeństwie władzy, skierowane do wspólnoty rzymskiej w kilka lat po wypędzeniu Żydów z Rzymu i na kilka lat przed pierwszą poważną falą prześladowań chrześcijan w stolicy cesarstwa. Apostoł Paweł, jako obywatel rzymski, wielokrotnie korzystał z przywilejów, jakie zapewniał mu ówczesny system prawny, ale w swojej argumentacji odwołuje się nie do pragmatycznych względów, lecz do planu i opatrzności Bożej.

Paweł kończy list prośbą o modlitwę o ochronę podczas planowanej wizyty w Jerozolimie. Z Dziejów Apostolskich wiemy, że skończyła się ona uwięzieniem apostoła i podróżą, jako więźnia ewangelii, do Rzymu.

Zwróć uwagę: Kwestie spożywanych pokarmów i podziałów wśród wierzących, jakie mogą z nich wynikać, poruszone zostały w 1 Liście do Koryntian 8, oraz w postanowieniach Soboru Jerozolimskiego (Dz 15,28-29).

Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia na portalu wBiblii.pl.