2 List Piotra 1,1 – 3,18

Drugi List ap. Piotra jest (podobnie jak 2 List ap. Pawła do Tymoteusza) swoistym „listem pożegnalnym”. Piotr nie wspomina o miejscu napisania listu ani do kogo jest skierowany, ale wzmianka o zbliżającej się śmierci i „drugim liście, który do was piszę”, skłaniają biblistów do przekonania, że napisał go podczas uwięzienia w Rzymie, być może do tych samych wierzących, do których skierował list znany jako Pierwszy List Piotra.

Świadom swego bliskiego odejścia z tego świata, apostoł postanawia jeszcze raz przypomnieć adresatom listu rzeczy, które powinny być im dobrze znane. To ważny motyw w życiu kościoła, bo od czasów apostolskich istotą zwiastowania Ewangelii nie jest poszukiwanie nowych objawień, ale właśnie przypominanie – powtarzanie – tego, co Bóg uczynił w historii narodu wybranego i zbawienia, jakie zaoferował wszystkim ludziom poprzez życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.

Głównym tematem listu zdaje się być problem fałszywych nauczycieli. Piotr nie opisuje szczegółowo istoty ich fałszywego nauczania, ale zwraca uwagę na to, że manifestuje się ono przede wszystkim w stylu życia, jaki prowadzą, ulegając własnym pożądliwościom i zachęcając innych wierzących, aby podążali tą drogą. Przyjęło się uważać, że „fałszywość” nauki kryje się przede wszystkim w jej treści, ale według Piotra ludzkie wypaczenia przesłania Ewangelii („zmyślone opowieści”) są raczej próbą uzasadnienia grzesznych pragnień – owocem, a nie korzeniem problemu.

Drugi ważny wątek podniesiony w liście to „odwlekający” się powrót Chrystusa. Drugi List ap. Piotra powstał ok. 30-35 lat po wniebowzięciu Jezusa, co było wystarczająco długim czasem, aby niektórzy zaczęli stawiać pytania, a może wręcz wątpić, o spełnienie Jego obietnicy. Ówcześni chrześcijanie żyli w przekonaniu, że będą świadkami powrotu swego Pana, jako Sędziego i Króla, więc kwestia ta musiała często powracać w ich rozmowach. Piotr odpowiada na ich pytania i wątpliwości zapewnieniem, że Bóg nie zwleka bynajmniej ze spełnieniem swoich obietnic, ale okazuje cierpliwość – tak jak wcześniej wielokrotnie okazywał cierpliwość Izraelowi – aby jak najwięcej ludzi upamiętało się i poznało prawdę. Chrystus z pewnością powróci, a wtedy nastanie sąd nad wszelką nieprawością, co tym bardziej powinno motywować tych, którzy oczekują Jego powrotu, do świętego życia.

Zwróć uwagę: „Niezrozumiałość” listów Pawła mogła kryć się w sposobie, w jaki wykorzystywali je fałszywi nauczyciele, by uzasadniać swoje czyny.

06-11

Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia na portalu wBiblii.pl.