1 Księga Kronik 10,1 – 13,14

Przesłanie Księgi Kronik wynika z dwóch elementów: z tego, co zostało w niej opisane i z tego, co zostało w niej pominięte. W powszechnym przekonaniu Księga Kronik powiela treści zaprezentowane w Księdze Samuela i Księdze Królewskiej, ale jakakolwiek uważna lektura tychże tekstów ukazuje, że jest to błędne wrażenie. Co więcej, bez znajomości Ksiąg Samuela i Królewskiej trudno jest czasami zrozumieć treść Księgi Kronik, więc jej autor jakby zakładał, że czytelnicy znają historię opisaną w poprzednich dziełach, a w swoim uwypukla te wątki, które jego zdaniem, zasługują na szczególną uwagę w nowej, powygnaniowej rzeczywistości.

Księga Kronik nie opisuje w ogóle czasów Samuela ani panowania Saula – a tym bardziej narastającego konfliktu między Saulem i Dawidem, który był kluczową treścią pierwszej częścią Księgi Samuela. Saul w Księdze Kronik pojawia się tylko przy okazji opisu jego śmierci, a zaraz potem uwaga autora zostaje przeniesiona na Dawida, ukazanego jako władcę cieszącego się powszechnym poparciem i gromadzącego wokół siebie najznamienitszych przedstawicieli narodu wybranego – choć z Księgi Samuela wiemy, że nie był to taki prosty ani szybki proces.

Charakterystyczne są także dwa wydarzania, jakie autor Księgi Kronik umieszcza na początku panowania Dawida (choć z Księgi Samuela wiemy, że nie były one jedynymi, ani pierwszymi): zdobycie Jerozolimy (Jebus) oraz decyzja o przeniesieniu do nowej stolicy królestwa Arki Przymierza. Nieprzypadkowo Dawid przedstawiony jest w ten sposób – według Księgi Kroniki jego największe zasługi związane są właśnie z przygotowaniami do wzniesienia Świątyni w Jerozolimie – a pozostałe dokonania odchodzą w cień.

Jednak dobre zamiary Dawida nie wystarczają. Pierwsza próba sprowadzenia Skrzyni Bożej (Arki Przymierza) kończy się niepowodzeniem, gdyż nie zostały zachowane zasady, które Bóg ustanowił dla swego Przybytku, jeszcze za czasów Mojżesza: jedynie Lewici i kapłani mogą dotykać świętych sprzętów i przenosić je z miejsca na miejsce. Wymowa tego zdarzenia jest jasna: wola króla, mimo całej jego wielkości, nie wystarcza; potrzebne jest zaangażowanie tych, którzy służą Świątyni Pana; a w pewnym sensie to oni nawet są ważniejsi.

Zwróć uwagę: Między Księgą Kronik a Samuela (i Królewską) występują drobne różnice w opisie wydarzeń; zob. np. opis śmierci Saula.

Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia na portalu wBiblii.pl.