List do Hebrajczyków 1,1 – 6,20

List do Hebrajczyków nazywany jest czasami „kazaniem”, gdyż mimo kilku typowych uwag na końcu księgi, jego forma odbiega od typowej formy listów, a obszerna i dopracowana treść sugeruje skupienie autora na przekazaniu pewnych prawd, bardziej niż korespondencji. Możliwe wiec, że jest to treść „kazania”, zredagowana i wysłana adresatom, opatrzona pozdrowieniami i osobistymi uwagami.

Nieznany jest także autor i adresaci listu. Tradycyjne określenie „do Hebrajczyków” wynika z treści listu, odwołującej się do historii, prawd i praktyk religii żydowskiej, a zatem zrozumiałych głównie dla Żydów i ewentualnie pogan, którzy się do ówczesnego judaizmu zbliżyli.

Znacznie łatwiej jest określić cel listu, jakim było przekonanie wierzących, którzy prawdopodobnie zaczęli rozważać powrót do wierzeń i praktyk judaizmu, aby nie odwracali się od wiary w Chrystusa, a z ufnością i wytrwałością podążali naprzód, oczekując spełnienia obietnic Bożych.

W tym celu autor listu stara się dowieść wyższości Jezusa Chrystusa ponad wszystkim, co można znaleźć w judaizmie. Na początku listu ukazuje Jego wyższość ponad aniołami, Bożymi posłańcami i nadnaturalnymi istotami, które już wtedy wzbudzały powszechną fascynację. Kluczową rolę pełni przekonanie, że to aniołowie pośredniczyli w przekazaniu Izraelitom prawa Bożego na górze Synaj, więc jeśli Chrystus jest daleko większy od aniołów, to również prawdy, które On głosił, zasługują na daleko większy posłuch niż postanowienia prawa z Synaj.

Chrystus jest również daleko większy od Mojżesza, który nie tylko stał się symbolem początków Izraela, ale łączył w sobie rolę przywódcy, proroka i kapłana, „budując” w ten sposób tożsamość narodową grupy byłych niewolników. Jezus również wybawił nas z niewoli grzechu i strachu przed śmiercią, i teraz wznosi na sobie budowlę daleko lepszą.

Jezus jest także daleko większy od Jozuego, który wprowadził Izraelitów do Ziemi Obiecanej. Choć zyskali w ten sposób ziemską ojczyznę, nie sposób uznać jej za obiecane „odpocznienie” Boże, a zatem ten cel, ta obietnica, wciąż jeszcze oczekuje na swoje spełnienie i jedyną drogą tam, jest wierne podążanie za Chrystusem. To On jest większy niż każdy element, na którym opierał się naród wybrany.

Zwróć uwagę: W j. hebrajskim Jezus i Jozue to jedno i to samo imię, co ma odzwierciedlenie także w wybranych przekładach Biblii.

Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia na portalu wBiblii.pl.