Księga Rut 1,1 – 4,22

Wydarzenia opisane w Księdze Rut rozegrały się w epoce sędziów (i to u jej końca, gdy opisywana tam nieprawość Izraelitów była największa), ale zostawia po sobie zupełnie inne wrażenie: społeczności Izraelitów, którzy są wierni Bogu i prawu, które wyraził w swoim przymierzu.

W czasie głodu rodzina Noemi opuszcza Betlejem („dom chleba”) aby szukać ratunku w obcej ziemi – lecz tam zamiast powodzenia spotyka ich śmierć i cierpienie. Dzięki Bożej łasce Betlejem znowu jest pełne chleba, ale powrót Noemi (co znaczy „moja słodycz”) jest gorzki.

Towarzyszy jej synowa – Moabitka – która po śmierci męża postanowiła związać się z Noemi, Izraelem i Bogiem, któremu oni służą. Prawo Boże nakładało na Izraelitów szczególny obowiązek opieki nad wdowami, sierotami i obcokrajowcami (zob. Pwt 24,17-21), m.in. przez przyzwolenie im na zbieranie tego, co zostało po zebranych plonach. Gdy ktoś w trudnej sytuacji życiowej zmuszony był sprzedać dziedziczną ziemię, miała ona zostać wykupiona przez najbliższego krewnego, aby zachować ją w rodzinie (zob. Kpł 25,23-27), a gdy jakiś mężczyzna umarł bezdzietnie, jego najbliższy krewny miał obowiązek pojąć wdowę za żonę i pierwszy syn, który narodziłby się z tego związku, byłby uznany za potomka zmarłego (zob. Pwt 25,5-10).

Dzięki temu, że Boaz był wierny Bożym prawom los Noemi i Rut został odwrócony, a on sam staje się uosobieniem krewnego-odkupiciela, który staje w obronie pokrzywdzonych. Jego zachowanie jest tym bardziej znaczące, iż przejawia je wobec obcej, nie-Izraelitki, a wręcz przedstawicielki narodu wrogiego Izraelowi (Moabitki „zasłynęły” tym, że przywiodły Izraelitów do grzechu na krótko przed wejściem do Ziemi Obiecanej, zob. Kpł 25), a Rut jest zdeterminowana, aby znaleźć dla siebie miejsce pośród Izraela, wypełniając posłusznie wszystko, co nakaże jej Noemi. W ten sposób związek Boaza, człowieka wiernemu Bogu, i Rut, gotowa zrobić wszystko, aby znaleźć się pośród ludu Bożego, staje się idealnym obrazem tego, jaka, w Bożym zamierzeniu, miała być rola Izraela pośród innych narodów: mieli być „Boazem” dla wszystkich „Rut”, które uczynią Boga Izraela swoim Bogiem.

Zwróć uwagę: Boaz i Rut zostaną przodkami Dawida, wielkiego króla Izraela. A gdy apostołowie Jezusa będą próbowali opisać wagę tego, co dla nas uczynił, sięgną po obraz krewnego-odkupiciela (np. Gl 4,5).

Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia na portalu wBiblii.pl.