Księga Psalmów 20 – 28

by Społeczność Chrześcijańska we Wrocławiu

Psalmy 20 i 21 to tzw. „psalmy królewskie”, świętujące osobę króla wiernego Bogu i nawiązujący do kolejnego etapu w życiu Dawida. Postać króla w historii Izraela miała dwojaką wymowę, gdyż pierwotne żądanie narodu, aby prorok Samuel ustanowił im króla, było jednocześnie odrzuceniem (a przynajmniej podważeniem) władzy Bożej nad narodem jako Króla Izraela (zob. 1 Sm 8). Problemem nie był jednak sam fakt posiadania króla, lecz nadanie mu roli jedynego, najwyższego władcy, jak pośród innych narodów. Psalmy królewskie, mimo iż opiewają ludzkiego króla Izraela, podporządkowują go władzy i chwale Boga, prawdziwego suwerena.

Psalm 22 zajmuje szczególne miejsce w Piśmie Świętym jako jeden z najważniejszych psalmów mesjańskich, zapowiadających nadejście największego przywódcy Izraela. Nieprzypadkowo Jezus cytuje pierwsze słowa tego psalmu wisząc na krzyżu, a i inne elementy ukrzyżowania Jezusa Chrystusa znajdują swoje odzwierciedlenie w treści psalmu. Co znaczące, nie jest to jednak psalm epatujący jedynie cierpieniem, przeciwnie, druga część opowiada o triumfie Mesjasza i ustanowieniu Jego królestwa. W tym świetle, słowa Jezusa na krzyżu mówią nie tylko o Jego cierpieniu, ale także o Jego zbliżającym się triumfie.

Psalm 24 opisuje z kolei wkroczenie Boga, najwyższego Króla do swego Przybytku/Świątyni. Motyw domu Bożego odgrywa ważną rolę w wielu psalmach i pojawia się także w kilku kolejnych pieśniach. Za czasów Dawida Arka Przymierza, ucieleśniająca Bożą chwałę i obecność, była przechowywana w specjalnym, świętym namiocie („przybytku”) i mimo iż chciał on wznieść Bogu stałą świątynię, Pan odmówił mu tego przywileju i zrobił to dopiero syn Dawida, Salomon. Możliwe więc, że wzmianki o świątyni w psalmach napisanych przez Dawida są innym określeniem Przybytku Bożego, wyrazem jego nadziei na wzniesienie domu Bożego lub po prostu późniejszą zmianą osób redagujących zbiór psalmów, aby lepiej odpowiadały doświadczeniom osób, które miały z nich korzystać w oddawaniu chwały Bogu.

Innym motywem, który pojawia się w psalmach Dawida jest prośba o zachowanie od śmierci, szczególnie w odniesieniu do kary, jaka grozi ludziom grzesznym i niegodziwym. Jedynie Bóg może ją odwrócić.

Zwróć uwagę: Ps 26,4-5 jest bezpośrednim nawiązaniem do Ps 1,1.

Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia na portalu wBiblii.pl.