Księga Ezechiela 37,1 – 39,29

by Społeczność Chrześcijańska we Wrocławiu

Wizja doliny suchych kości to z pewnością jedna z najlepiej znanych wizji prorockich z całej Księgi Ezechiela. I jej wymowa jest dość zrozumiała: pomimo rozpaczy i niewiary wygnańców, przekonanych o tym, że historia ich narodu dobiegła końca, nic nie jest w stanie powstrzymać Boga przed odrodzeniem ludu, który wybrał sobie na własność. I w przeciwieństwie do Egiptu i innych narodów, które na zawsze pogrążają się w Szeolu (patrz 32,18-32), naród Izraelski, choć pod każdym względem wydaje się martwy, ożyje – nie za sprawą człowieka, ale ożywczego tchnienia (Ducha) Bożego.

Równie wymowna, choć mniej znana, jest kolejna wizja – zjednoczenia wszystkich plemion Izraela i usunięcia podziału na dwa królestwa, który zdominował ich historię przez poprzednie kilkaset lat. I dokona się to nie dzięki rokowaniom politycznym czy innym ludzkim zabiegom, lecz wyłącznie za sprawą Boga, na podstawie nowego przymierza i pod panowaniem nowego władcy, króla z rodu Dawida.

Gdy dokona się odrodzenie narodu i Izraelici, zjednoczeni i pod panowaniem bogobojnego władcy (Mesjasza) na powrót zamieszkają w ziemi, którą dał im Bóg; ich bezpieczeństwo nie będzie zależeć od sytuacji politycznej i sojuszy z obcymi potęgami, ale (jak zawsze miało być) wyłącznie od Boga. Dowodem na to będzie wielki najazd Goga, władcy ludu Magoga, który zgromadzi wokół siebie niezliczone armie, a mimo to polegnie, gdy wyda wojnę ludowi Bożemu. I tak jak naród Izraelski został przywrócony do życia pośród doliny pełnej suchych kości, tak oto teraz wrogowie ludu Bożego zaścielą swoim szczątkami inną dolinę, ale oni nigdy już nie powstaną do życia.

Nie sposób powiązać wizji o Gogu z jakąkolwiek postacią historyczną, ani jej treści ze znanymi nam wydarzeniami historycznymi. To skłania większość biblistów do upatrywania w tej wizji zapowiedzi wydarzeń, które mają dopiero nastąpić, ostatecznej rozprawy Boga ze wszystkimi siłami zła i przeciwnikami ludu Bożego. Nie sposób także jednoznacznie połączyć określeń Magog, Mesech i Tubal, lecz są to nazwy, które występują także w innych tekstach biblijnych, a po raz pierwszy pojawiają się pośród opisu potomków Noego (Jafeta) w Rdz 10,2.

Zwróć uwagę: O Gogu i Magogu czytamy także w Obj 20,8 w opisie ostatecznej bitwy poprzedzającej nadejście pełni Królestwa Bożego.

Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia na portalu wBiblii.pl.