Księga Izajasza 10,1 – 14,32

by Społeczność Chrześcijańska we Wrocławiu

Podobnie jak inni prorocy, Izajasz odpowiada na nieme pytanie każdego, kto słyszał o tym, iż obce imperium stanie się narzędziem Bożego gniewu: A gdzie tu sprawiedliwość? (Pytanie to rozbrzmiewało szczególnie mocno w proroctwie Habakuka.) I podobnie jak w innych miejscach, Bóg zapewnia, że narzędzie Jego gniewu również zostanie ukarane – za swoje okrucieństwo oraz za pychę, w jaką wbija się po swoich zwycięstwach, czyniąc się niemal równym Bogu.

Upadek ciemiężyciela będzie również początkiem odrodzenia ludu Bożego. Nawet jeśli pozostanie z niego tylko resztka, będzie ona zaczątkiem nowego ludu, wiernemu swemu Stwórcy. Choć krajobraz po spustoszeniu przez Boży gniew przypomina ścięty las, wybrani przez Boga powstaną z ruiny za sprawą Bożego Mesjasza, który wyrośnie jak nowy pęd ze ściętego pnia. Gdy powstanie, stanie się idealnym władcą, jakiego nigdy nie mieli w Izraelu, lecz będzie to nie tylko władca Izraela, ale całej ludzkości. A zwieńczeniem wybawienia będzie pieśń, jaką wzniosą odkupieni przez Boga.

Znaczące jest, że po opisie upadku Asyrii i odrodzeniu ludu Bożego (Izraela), następuje proroctwo przeciw Babilonowi, przyszłemu oprawcy Judy i Jerozolimy. Za życia Izajasza Babilon był już znaczącą, ale nadal odległą potęgą. Po raz pierwszy w znaczący sposób pojawią się w historii ludu Bożego za panowania Hiskiasza, który nie tylko przyjmie posłańców z dalekiego kraju, ale także lekkomyślnie pokaże im całą swoją potęgę i bogactwo (zapewne jako gest dobrej woli i przymierza), co zostało opisane m.in. w 39 rozdziale Księgi Izajasza.

I podobne elementy, jak w opisie upadku Asyrii, powtarzają się w proroctwie przeciw Babilonowi. Oni również staną się narzędziem Bożego karania, ale sami poniosą równie surową karę, a lud Boży, wierna resztka, zostaną odkupieni. W szczególnie obrazy sposób przedstawiony został upadek króla Babilonu, nie wymienionego z imienia, któremu niechętna jest nawet kraina umarłych. Późniejsi wygnańcy z Judy i Jerozolimy, zmuszeni osiedlić się w Babilonii, z pewnością czytali te słowa szczególnie uważnie – i nieprzypadkowo Księga Izajasza stała się jedną z najważniejszych ksiąg okresu niewoli babilońskiej.

Zwróć uwagę: Niektórzy bibliści dopatrują się w opisie upadku króla Babilonii nawiązań do upadku szatana, syna jutrzenki (Iz 14,12).

Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia na portalu wBiblii.pl.