Księga Izajasza 44,1 – 47,15

by Społeczność Chrześcijańska we Wrocławiu

Wyjście z niewoli babilońskiej dokona się za sprawą Pana, ale poprzedzi je upadek samego Babilonu, niegdyś narzędzia Bożego gniewu, ale ze względu na swoja pychę i okrucieństwo, teraz samemu poddanego Bożemu sądowi – a jego narzędziem będzie Cyrus, „pomazaniec” Boży.

„Pomazaniec” to nic innego jak „mesjasz” – i użycie tego terminu wobec pogańskiego władcy, który nawet nie jest świadomy roli, jaką pełni w Bożych planach, może być zaskakujące. Z drugiej strony, to tym bardziej podkreśla wielkość i suwerenność Boga, który rządzi wszystkimi narodami i wykorzystuje je do swoich celów – to On jest prawdziwym Zbawicielem, i oprócz Niego, nie ma innego.

W Księdze Izajasza znajduje się jedna z najwspanialszych satyr na wytwórców fałszywych bożków. Bóg, poprzez swego proroka, ukazuje cały bezsens tworzenia bóstw z materiałów, które służą człowiekowi do codziennych prac, czy nawet wyrobu przedmiotów użytkowych lub ozdób. Jak więc wytłumaczyć, że gdy tylko człowiek nada im nieco inny kształt – wyobrażenie jakiejś postaci, zwierzęcia lub bóstwa – oddaje im cześć i oczekuje, że w nadnaturalny sposób otoczą go swoją opieką. Do takich fałszywych bożków zaliczali się Bel i Nebo – najwyższe bóstwa babilońskie, które okażą się zupełnie bezsilne wobec tego, co zamierzył Bóg.

Tak jak w wielu innych tekstach Pisma Świętego Izrael i Juda przyrównywane były do kobiet (sióstr) niewiernych swemu „mężowi”, Bogu, podobnie Babilon przedstawiony jest jako kobieta, która była przekonana o swej wielkości i bezpieczeństwie, i syciła się swoją pozycją zdobytą kosztem innych narodów. Lecz oto teraz jej los całkowicie się odwróci – z „wielkiej pani” stanie się pogardzaną, pozbawioną jakiejkolwiek pomocy i nadziei na przyszłość, „bezdzietną” i „wdową”, której nikt nie będzie żałował.

I wszystko to jest tłem dla niecichnącego przesłania o Bożym wyzwoleniu. Każdy z tych elementów świadczy o odwróceniu się losów narodu wybranego – oto teraz inne narody (Cyrus), za Bożą sprawą, będą stawać w ich obronie, oto fałszywe bóstwa będą padać przed nimi, i to ich dawni oprawcy słyszą teraz zapowiedź Bożego sądu.

Zwróć uwagę: Nieprzypadkowo „nierządnicę babilońską” z Objawienia Jana 17–18 (symbolu oprawców ludu Bożego), spotka podobny los.

Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia na portalu wBiblii.pl.