List do Rzymian 5,1 – 8,39

Apostoł Paweł wyjaśnia, że istotą prawa Mojżeszowego („zakonu”) nie było doprowadzenie do zbawienia, a uświadomienie zwodniczej mocy grzechu. Prawo samo w sobie jest dobre (Żydzi uważali je za dar) i miało uczyć, jak żyć sprawiedliwie przed Bogiem, ale jego słabością okazało się nieodrodzone, harde serce człowieka – i jego skłonność do grzechu. Grzech – jako zła siła działająca wewnątrz człowieka – posłużył się prawem, aby doprowadzić do śmierci człowieka. W ten sposób powstała straszliwa triada: grzech-prawo-śmierć.

Ta sytuacja odmieniła się dopiero dzięki przyjściu Jezusa Chrystusa, który oddał swoje życie i powstał z martwych, aby pojednać nas z Bogiem. Utożsamiając się z nim, w jego śmierci i zmartwychwstaniu, opowiadamy się po stronie innej, błogosławionej triady: łaski-Ducha-życia. Apostoł Paweł przeciwstawia sobie elementy obu, aby wyjaśnić istotę nowego przymierza, które stało się rzeczywistością w Jezusie. Grzech i jego moc zostają pokonane przez łaskę i sprawiedliwość Bożą. Zamiast śmierci, czeka nas życie. A w miejsce prawa Mojżeszowego, jesteśmy poddani prawu Ducha, które wyraża się nie zapisane w księgach, lecz w bezpośrednim prowadzeniu Bożym.

Zastąpienie tychże elementów jest bardzo ważne w podejściu apostoła Pawła. Nie występuje przeciw prawu Mojżeszowemu, ale jest świadomy jego ograniczeń. I rozumie, że odrzucenie prawa wcale nie jest rozwiązaniem – ludzie potrzebują poznania woli Bożej i pouczenia, jak mają żyć. W nowym przymierzu tę rolę spełnia Duch Święty, dlatego apostoł wspomina o „prawie (zakonie) Ducha”. Naśladowcy Chrystusa (tak Żydzi, jak i poganie) nie są bynajmniej wolni od jakichkolwiek zasad i ograniczeń. Przeciwnie, podlegają prawu Bożemu w jeszcze większym stopniu niż wcześniej – nie dlatego, że Bóg zaostrzył swoje wymagania, lecz dlatego, że dając nam Ducha, dał nam również moc, aby im sprostać. To Duch jest kluczem do zrozumienia nowej sytuacji, w jakiej znaleźli się wszyscy, którzy złożyli nadzieję w Chrystusie – tak Żydzi, jak i poganie – i łączy ich w jedną wspólnotę.

Duch jest również „zadatkiem” świata, który ma nadejść. To, czego dzięki niemu doświadczamy już teraz, jest zaledwie przedsmakiem tego, czego my sami i całe stworzenie będziemy doświadczać w przyszłości.

Zwróć uwagę: W Rz 6,1-6 przedstawione jest Pawłowe rozumienie chrztu: utożsamienia się z Chrystusem w jego śmierci i zmartwychwstaniu.

Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia na portalu wbiblii.pl.