Księga Psalmów 29 – 35

by Społeczność Chrześcijańska we Wrocławiu

Psalm 29 opisuje chwałę Bożą objawioną w burzy, która wzbudza strach i przerażenie na północy (Liban) i na południu (Kadesz) od Izraela, ale sam lud Boży doświadcza spokoju. Jednak dominującym wątkiem w „pierwszej” Księdze Psalmów (1-41) jest Boża pomoc człowiekowi, którego spotyka niesprawiedliwość i prześladowanie ze strony innych i kolejne psalmy, powracają do tego wątku, łącząc go z innymi, już wcześnie zasygnalizowanymi. Wśród nich wyróżnia się Psalm 32, jeden z siedmiu tzw. psalmów pokutnych (6, 32, 38, 51, 102, 130,143), wyznający przed Bogiem grzech i zdający się na Jego łaskę. W życiu Dawida jednym z najważniejszych wydarzeń było cudzołóstwo z Batszebą, morderstwo Uriasza i późniejsze upamiętanie. Z sytuacją tą związany jest bezpośrednio Psalm 51, ale i Psalm 32 doskonale oddaje przeżycia Dawida, jakie mogły towarzyszyć tym doświadczeniom.

Ponieważ psalmy są zapisem słów człowieka kierowanych do Boga (lub do innych ludzi), są doskonałym narzędziem do wyrażania postaw, myśli i emocji, jakie mogą i powinny charakteryzować wiernych Bożych. Poetycki język psalmów pomaga także ująć w słowa to, co może być trudno wyrazić, dlatego też wielu wierzących modli się tekstem psalmów, znajdując w nich odbicie własnych doświadczeń. A szeroki zakres tematyki psalmów sprawia, że dla niemal każdego ludzkiego doświadczenia można znaleźć stosowny psalm lub jego fragment.

Psalm 33 jest natomiast przykładem typowego psalmu pochwalnego, skupiającego się całkowicie na Bogu i oddaniu Mu chwały za to kim jest i co uczynił. Dotychczas najbliższymi tego były psalmy opisujące chwałę Bożą objawioną w stworzeniu (przyrodzie lub człowieku), a teraz zostaje to uzupełnione o wezwanie innych ludzi (słuchaczy i czytelników) do przyłączenia się do uwielbienia Boga. Psalmy takie będą szczególnie częste w dalszych częściach całej Księgi, i przez wielu uważane są wręcz za jej główne przesłanie. I rzeczywiście, Księga Psalmów jest zachętą do oddania chwały Bogu, ale wezwanie to pada z wielu różnych kontekstów: czasami jest to wielkość Boga, czasami są to doświadczenia człowieka, a kiedy indziej skłania do tego refleksja nad stworzeniem, ludzkim losem czy prawem Bożym.

Zwróć uwagę: Znaczenie słowa sela pozostaje niejasnym dla współczesnych biblistów. Najczęściej przyjmuje się, że jest to forma notacji muzycznej lub zachętą do rozważenia przedstawionych treści.

Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia na portalu wBiblii.pl.