Księga Jeremiasza 25,1 – 28,17

by Społeczność Chrześcijańska we Wrocławiu

Kolejne mowy proroka Jeremiasza, wygłoszone w różnym czasie, dotyczą przede wszystkim narodu, który Bóg wybrał na narzędzie swojego dyscyplinowania – Babilonu. Bóg wręcz nazywa Nebukadnesara swym „sługą”, ale nie dlatego, iż jest on wierny Bogu. Przeciwnie, po upływie wyznaczonego czasu – siedemdziesięciu lat – także Babilonia doświadczy Bożego karania za niegodziwości, jakich się dopuściła. Proces karania–dyscyplinowania nie dotyczy tylko Judy, ale także okolicznych narodów, o czym mówi przesłanie o żelaznym jarzmie, przekazane władcom tychże narodów poprzez posłów, którzy przybyli na inaugurację rządów Sedekiasza (w niektórych przekładach: Jojakima).

Boży gniew wobec narodów przedstawiany jest także pod symbolem kielicha z winem, z którego pojone są okoliczne narody. Kara, która ma spaść na Jerozolimę i Judę jest tylko pierwszym etapem w powszechnym sądzie, jaki czeka wszystkich ludzi. Znakiem ich szczególnej pozycji jest fakt, iż Bóg nieustannie posyłał do nich swoich proroków, wzywając ich do upamiętania, lecz oni nie słuchali. Jeremiasz potwierdza to przywołując własną służbę, którą pełnił od 13 roku panowania króla Jozjasza (czyli jeszcze przed ostatnią wielką reformą religijną z 18 roku króla Jozjasza; Jozjasz panował łącznie 31 lat); Judejczycy z pewnością nie mogli skarżyć się na to, że nie zostali ostrzeżeni.

Historia życia Jeremiasza ukazuje, że Boże ostrzeżenia i wezwania do nawrócenia nie tylko nie znalazły posłuchu wśród mieszkańców Jerozolimy, lecz wręcz ich irytowały. Gdy prorok porównał przyszły los Świątyni do upadku Przybytku w Sylo, lud i kapłani byli wręcz gotowi go za to zabić. Gdy prorokował o żelaznym jarzmie Babilonii, jakie Bóg wkłada na kark swego ludu, spotkało się to ze sprzeciwem ze strony fałszywych proroków. O wiele łatwiej było ludziom słuchać „proroctw” o tym, że wkrótce do Jerozolimy powrócą święte naczynia, zagrabione przez Babilończyków podczas pierwszego podboju miasta. Chananiasz, jeden z fałszywych proroków, którzy przeciwstawiali się Jeremiaszowi, został ukarany śmiercią za to, że wzbudzał wśród ludzi fałszywą nadzieję. Nie wszystko, co jest wypowiadane „w imię Boże” naprawdę pochodzi wprost od Boga, i czasami to właśnie niepopularne przesłanie okazuje się prawdziwym i potrzebnym.

Zwróć uwagę: W Ogrodzie Getsemane Jezus wspominał o „kielichu”, nawiązując prawdopodobnie do kielicha Bożego gniewu (zob. Mt 26,39).

Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia na portalu wBiblii.pl.