Księga Rodzaju 20,1 – 23,20

by Społeczność Chrześcijańska we Wrocławiu

Wielu uważa, że Biblia zachęca do dominacji mężczyzn nad kobietami oraz że trudno znaleźć na to lepsze potwierdzenie niż opowieści o patriarchach Starego Testamentu – w końcu nieprzypadkowo taki system społeczny nosi nazwę patriarchatu. W rzeczywistości jednak to właśnie w historiach o patriarchach spotykamy niezwykle silne kobiety, zdolne wpływać na mężczyzn i bronić swej pozycji. A w sytuacji, gdy wybory mężczyzn wystawiają je na niebezpieczeństwo, sam Bóg staje się ich obrońcą, wypełniając rolę, którą powinni pełnić mężowie.

Gdy Abraham oddał Sarę pogańskiemu królowi, reakcja Boga była szybka i stanowcza. Gdyby Abimelech podjął współżycie z Sarą, nigdy nie byłoby do końca wiadomo, czyim rzeczywiście synem był chłopiec, którego miała urodzić. Milczącą zgodę Abrahama, aby tak się stało można odczytać jako kolejną próbę „odwrócenia” planu Bożego. Dopóki obietnica mówiła tylko o nim, właściwie każda kobieta mogła dać mu wyczekiwanego potomka (i Hagar dała mu Ismaela), lecz gdy Bóg wskazał imiennie, że obietnica spełni się poprzez syna Sary, wyraźnie potwierdził jej pozycję w małżeństwie z Abrahamem. Nic dziwnego, że to ona podejmuje inicjatywę, by chronić Izaaka (Bóg każe Abrahamowi usłuchać jej!), doprowadzając do wygnania Hagar i Ismaela. A Bóg znowu pochyla się nad losem kobiety wykorzystanej przez innych.

Także historia o „ofiarowaniu” Izaaka ukazuje Boga, który troszczy się o bezbronnych (choć niektórzy widzą w niej jedynie okrutną próbę). Wiele ówczesnych ludów praktykowało składanie ofiar z dzieci i w pierwszej chwili wydaje się, że Bóg także domaga się jej – lecz ostatecznie powstrzymuje Abrahama i wskazuje mu ofiarę zastępczą. Dla Izraelitów składanie ofiar z ludzi zawsze już będzie obrzydliwością, a cały system ofiarniczy będzie opierał się na zasadzie zastępczej śmierci.

Boża obietnica wypełnia się. Abraham otrzymuje potomka, który da początek narodowi, a gdy umiera Sara, jaskinia, którą zakupił, aby ją pochować, staje się pierwszym skrawkiem ziemi, który posiadł na własność w Kanaanie. Początek jest skromny i bolesny, ale dzięki wier-ności Abrahama jego potomkowie otrzymają znacznie więcej.

Zwróć uwagę: Góra Moria, na której „Pan zaopatruje (lub widzi), to miejsce, na którym wg. 2 Krn 3,1 stanęła Świątynia Jerozolimska. Zatem zastępcze ofiary ustanowione przez Boga były kontynuowane w tym samy miejscu aż do zburzenia Jerozolimy w 70 r.n.e.

Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia, na portalu wBiblii.pl.